Afgelopen zaterdag mochten we dan eindelijk aantreden. De eerste wedstrijd van het seizoen stond op het programma, en de Utrechtse studenten van Protos stonden als tegenstanders ingepland. Ongeveer een uur van tevoren betraden we het centrecourt van Olympos (klinkt heel gaaf, maar de vloer was evengoed van beton) om aan onze warming-up te beginnen. Na het inslaan, serveren en het voorstellen van alle spelers klonk het eerste fluitsignaal.
Misschien was het de spanning, misschien waren het de supporters van USV of misschien was het wel de mooie rode draak (lees: feut in pak) die rond vloog door de zaal.. de eerste set begon niet zo soepel. Protos liep door middel van een goede service en een mooi spelletje uit en we konden ze niet bijbenen. Het was nog even zoeken, en naarmate de set vorderde kwamen er toch weer vlagen van ons eigen spel terug in de wedstrijd. Nog steeds ging deze set naar de mannen van Protos, maar we zaten in ieder geval beter in het spel. 1-0.
Set twee ging eigenlijk hetzelfde.. Protos speelde goed, wij speelden niet zo goed. Protos liep uit, wij liepen niet in. Hetzelfde spelbeeld, hetzelfde resultaat. Een duidelijke setwinst voor de Utrechtenaren.
Toen begonnen we aan set 3, een ‘do or die’ set aangezien het in de Topdivisie bij 3-0 finito is. En als een feniks uit de as begonnen we dit keer wel sterk! We liepen uit, en lieten Protos de gehele set niet meer dichterbij komen. Brent was ondertussen opgewarmd en liet zijn linkerpootje een paar ballen tegen de grond slingeren, terwijl Tijn op de buitenkant ook belangrijk was voor vele puntjes. Handig, want die puntjes heb je nodig om zo set 3 te winnen! En zo geschiedde. 2-1!
Natuurlijk was het ons doel om voor een vijfsetter te gaan, dat zou helemaal mooi zijn na zo’n beroerde start. En wij hadden het gevoel alsof Protos daar ook wel aan mee wilde werken. De rollen waren ineens omgedraaid. Thijs had de diagonaal van de Domstedelingen in zijn broekzak, Rick serveerde de passlinie van Protos ‘de mama’ en onze Italiaan bleef ook scoren. Door deze mooie acties wonnen wij ook set 4 en mochten wij ons op maken voor de allereerste vijfsetter van de Topdivisie! 2-2.
Het zou natuurlijk prachtig zijn om de eerste winst op deze manier binnen te slepen, maar dan zou de lijn van de voorgaande sets wel door getrokken moeten worden.. en dat in een kolkend Olympos. Terwijl de trommels door de hal ramden, de spreekkoren van de Domstedelingen aangevochten werden door de 14 stemmen van de Meijelnaren en de DJ het nummer ‘fuifje’ erg leuk vond, was set 5 bezig. Het ging lang gelijk op, en na een ietwat vreemde beslissing van de scheids over een time-out die wij niet mochten nemen (vreemd, maar we doen het er maar mee), wisselden we van kant op een stand van 8-7 in het voordeel van Protos. Het was spannend, er werd gevochten en de sfeer was geweldig. Zowel Protos als Peelpush kwamen op matchpoints te staan, die weer direct weg werden gewerkt. Uiteindelijk was het dan toch Protos die op 18-16 de laatste bal tegen de grond sloeg. 3-2 verlies.
Jammer, maar niets om over te treuren! Wij hebben ons namelijk terug geknokt in een wedstrijd die in eerste instantie uitzichtloos leek. We hebben gevochten, en de jonge mannen hebben laten zien waar ze van gemaakt zijn. Het eerste puntje in de Topdivisie is binnen!
Aankomende ZONDAG (wij spelen tegenwoordig op zondag thuis lieve mensen) spelen wij tegen Kenders Bouw-Dio/Bedum, om 15:30 in onze eigen mooie Körref! Komt dat zien, komt dat zien!
één voor allen, allen voor één!