Afgelopen zaterdag mochten waren wij de gastheer in poule H van de 2^e ronde van de nationale beker. Dit kwam niet alleen neer op een strijd tussen teams uit beide topdivisies en uit de tweede divisie D, het werd nog veel meer dan dat: het was namelijk een strijd tussen de enige drie clubs in de beker die beginnen met de letter P: Peelpush, Pegasus en Polaris. Wie zou deze “battle of the P’s” gaan winnen?

Vorig jaar vlogen wij in de derde ronde van de beker eruit, na een lange vijfsetter op een gure donderdagavond in Enkhuizen. Dit was de familie Van de Grift zo slecht bevallen dat zij de familievakantie dit jaar tijdens de tweede ronde hadden gepland, waarschijnlijk om zo te hopen de derde ronde niet eens te halen. Wat in ieder geval een geruststelling is: de derde ronde is dit jaar in het weekend gepland. Hierdoor werd het wel een test of heren 1 in staat is om te functioneren zonder de familie Van de Grift: zonder de tellers/dj’s/harde kern Marc en Jackeline, zonder spellie Bram en zonder misschien wel de “Frenkie de Jong van heren 1”, “degene die als eerste op het opstellingsbriefje staat”, de speler die nog geen competitiepunt op de bank heeft gezeten, Tijn.

De eerste wedstrijd tegen Pegasus was op papier ook meteen de moeilijkste. Zij staan op een vergelijkbare plek in de topdivisie A, al hadden we in de voorbereiding al een keer van dit team gewonnen. Maar, zoals elke volleyballer weet: behaalde resultaten uit de voorbereiding bieden geen garanties voor de toekomst. We begonnen de wedstrijd heel degelijk, zwakke plekken aan de kant van Pegasus waren snel gevonden en met name onze verdediging was goed op orde. Met scherp spel konden we eigenlijk elke set wel meteen uitlopen, en wanneer het spel bij ons wat minder dreigde te worden waren er altijd nog de vele foutservices van Pegasus die ons een handje hielpen. Met 25-13 en twee keer 25-18 was een snelle 3-0 overwinning een feit.

Na de klassieke maaltijd van soep met broodjes zagen we hoe Pegasus met 3-0 van Polaris won, wat betekende dat wij technisch gezien aan een setje genoeg zouden hebben om door te gaan. Alleen wilden we om verschillende redenen (van niet meer dan zes sets willen spelen tot zo vroeg mogelijk in Amsterdam zijn om te kunnen feesten) zo snel mogelijk klaar zijn.

Met Bram Griever in het veld voor Brent, Sascha voor Rick en Dennis voor Ruud werd begonnen aan de tweede wedstrijd. Misschien dachten we te makkelijk over de tegenstander, misschien moesten we op gang komen na de wedstrijd pauze, misschien dachten we dat we er al waren. Feit is dat we geen afstand konden nemen van Polaris, die wel met volle overtuiging de wedstrijd in gingen. De verdediging die tegen Pegasus zo goed liep haperde nu enorm, en op 21-23 leek de setwinst zelfs uit onze handen te glippen. Gelukkig wisten we op onze eigen service een paar tandjes bij te schakelen en pakten we zo de set alsnog met 26-24.

De tweede en derde set liepen hierna een stuk makkelijker. Bram Griever gaf in de verdediging het goede voorbeeld door zich als een echte Scott Sterling een aantal keer in de baan van de bal te gooien en de kansen die daarop volgden werden daarna vaak ook effectief afgemaakt. Met 25-16 en 25-17 ging ook de tweede wedstrijd met 3-0 naar ons en kunnen we ons opmaken voor de derde ronde!

Al met al hebben we eigenlijk 5 sets ruim gewonnen en het 1 set erg krap laten worden, maar hebben we ook deze over de streep kunnen trekken. Voor de derde ronde zijn we (als het goed is) wel compleet, dus kunnen we nóg meer laten zien dan dat we zaterdag hebben laten zien! Voor nu is het vizier gericht op komende zondag, als de mannen van Zaanstad op bezoek komen. Ook hier hebben we al tegen geoefend en dat was toen al een gelijk opgaande wedstrijd, dus dit belooft een mooie pot te gaan worden!