Na twee weken zonder wedstrijd, waarbij een groot deel van het team nog samen Eindhoven onveilig had gemaakt, mocht heren 1 afgelopen zaterdag de competitie weer hervatten. En tegen wie kan dat nou beter dan tegen de koploper, de mannen van Sliedrecht Sport heren 2. Een wedstrijd die je op papier, op basis van jaren eredivisie-ervaring, eigenlijk alleen maar kan winnen.

Alhoewel, in de uitwedstrijd eerder dit seizoen lukte het ons om de koplopers een nare verrassing te bezorgen. In een spannende pot trokken we een 3-1 overwinning over de streep. Alleen waren de meningen over deze wedstrijd nogal verdeeld. Ik heb even moeten graven, maar in de nabeschouwing van Sliedrecht werd de wedstrijd bestempeld als: “geen visitekaartje voor de topdivisie”. Misschien was het ongelukkig verwoordt en werd alleen de prestatie van de thuisploeg ermee bedoeld, maar bij ons zorgde het in ieder geval voor voldoende motivatie om weer/wel een mooi visitekaartje af te geven!

En zo begonnen we de wedstrijd in ieder geval scherp. Met onze service kregen we de Sliedrechtse passers goed onder druk waardoor de gasten er aanvallend niet doorheen kwamen. Hierdoor pakten we vroeg in de set al een voorsprong van vijf punten, maar in het volgende deel van de set verdween deze ook weer als sneeuw voor de zon. Foutservices van onze kant en moeite in de passing draaiden de wedstrijd compleet om, waardoor Sliedrecht met vier punten voorsprong bij de big points kwam. Dit gat kregen wij niet meer overbrugd, waardoor de eerste set met 22-25 naar de gasten ging.

Ook in set twee begonnen we scherp, en dit keer konden we deze lijn wel bijna de hele set doortrekken. Hoge servicedruk met harde ballen van de Grift brothers afgewisseld met listige floaters van de rest van het team, een stabiele pass en hard werken in de verdediging zorgden ervoor dat wij vrijwel de hele set de touwtjes in handen hadden. Op een paar wankelingen in de pass na was er eigenlijk nooit iets aan de hand. Met 25-20 trokken we de stand in sets gelijk.

Vaak zie je bij ons team dan dat er wat gas terug genomen werd, maar in de derde set werd er juist nog een schepje bovenop gedaan. Meteen werden de gasten vanaf de servicelijn weer onder druk gezet, waardoor onze blokkering kon heersen aan het net. Sliedrecht probeerde nog de set te kantelen door er nog een voormalig landskampioen in te wisselen, maar de achterstand was al te groot. De 25-18 zorgde voor een 2-1 voorsprong in sets!

De vierde set dan, hierin roken wij het bloed om de drie punten binnen te halen. Na een gelijk opgaande strijd met weer een hoop aces en killblocks ramde captain Rick “AbdelaKeeminga” Oomen het setpoint binnen. 25-22 en weer een 3-1 overwinning in de pocket!

Na de wedstrijd was het tijd om de overwinning te vieren! Jip “topscorer van Team Papendal” Schurkens haalde zijn broekzakken leeg en vond, naast de diagonaal van Sliedrecht, vier killblocks om te verzilveren voor een schaal bitterballen. Helaas hebben we geen beelden, scoreverloop en (nog) geen statistieken om onze prestatie te bewijzen. Mocht u dit verslag nog willen verifiëren, dan kunt u altijd nog de technische staf van Skunk benaderen. Zij hebben voldoende aantekeningen gemaakt.

De moraal van het verhaal: drie onverwachte punten tegen de koploper zijn heel fijn om bij te schrijven in de strijd om de superdivisieplekken! (en: voetbal is misschien niet de beste warming-up).

Komende zaterdag mogen we in Veghel gaan kijken hoe goed Skunk ons geanalyseerd heeft, komt dat zien!

Babs

‘Eén voor allen, allen voor één!’