Na een weekje rust ging de reis vandaag naar de Heksenketel in Utrecht. VVU D2 staat slechts één plaats hoger op de ranglijst met een gaatje van 3 punten. Geen onmogelijke opgaaf dus vandaag om de 9^e plek over te nemen en daarmee uit de gevarenzone aan de onderkant van het lijstje te raken. Van vorig jaar herinneren we ons nog de krappe ruimte om te serveren (met dat vervelende net !), dus een gewaarschuwde vrouw…..

Gelukkig had Sanne haar vlucht uit Canada gehaald en was ze dus gisteren weer terug in Nederland zodat Angelique de beschikking heeft over de complete selectie. Na een lekkere bak koffie nemen wij plaats op de tribune waar we helaas geen zicht hebben op het scorebord (wie bedenkt dit ??) maar wel klaar zitten voor hopelijk een leuke pot.

De wedstrijd gaat in het begin lang gelijk op. Op 10-10 hebben we al twee kill bloks van Mirna gezien en heeft Bregje het doortikballetje van de Utrechtse setter beantwoord met (zoals te verwachten natuurlijk van een spelverdeler) ook een doortikballetje. Op 13-12 ziet de scheids een Utrechtse bal die ruim uit gaat, binnen de lijn vallen en lang lijkt dit een cruciaal puntje te zijn. Het gaatje van 2 punten lijkt niet gedicht te kunnen worden door onze Peelpoezen. Fenne wint nog wel een duw-duel aan het net en ook Pim pakt haar kill blok, maar pas nadat een speelster van VVU hardhandig leert dat een aanval van Renske beter met de handen afgeblokt kan worden dan met het gezicht (auw, die zag even sterretjes !), komen onze meiden langszij op 22-22  Een mooie bal van Pim na een pancake van Bregje bezorgt ons het eerste setpoint waarvan er uiteindelijk 3 nodig zijn voordat Sanne de set beslist met een verrassend geplaatste bal: 25-27.

De tweede set start Peelpush direct met flinke druk op de meiden van VVU. Mirna scoort een keer met links, scoort een ace (en serveert de volgende uit..) en op 3-6 neemt Lieke de set up over die aardig scherp op het net komt, maar daar weet Renske wel raad mee. Alsof ze boven in de Heksenketel een bezem geleend heeft, “vliegt ze in de bal” en ramt hem wel zo gigantisch hard tegen de vloer dat de ramen waarschijnlijk nu nog staan te trillen daar in Utrecht. Mede door de Limburgse service die de Utrechtse dames maar moeilijk onder controle krijgen, loopt Peelpush uit naar een voorsprong van 7 punten: 4-11. Tot nu toe is er nog niet één voetfout gemaakt met serveren, dus de waarschuwing van vorig jaar is blijven hangen. VVU spartelt nog wel wat tegen en scoort onder andere het punt van wat als de “rally van Lieke” de boeken ingaat. Zowel met de service pass als 4 keer met een verdedigende redding weet Lieke tot wanhoop van de Utrechtse aanvalsters de bal van de vloer te houden terwijl niemand dat verwachtte: dweilen hoeft vandaag niet meer in Utrecht. Maar de voorsprong blijft behouden doordat onder andere Loes een ace maakt en Fenne nog maar eens een kill blok neerzet. Op 19-24 vindt Loes het genoeg en deelt de genadeklap uit: 19-25.

Het gaatje naar de 9^e plek is zo goed als gedicht nu en in dit ritme is zelfs een 0-4 overwinning niet onmogelijk. Hoe anders zou het vanaf nu verlopen in deze wedstrijd…

Na twee keer knipperen met de ogen is het zomaar 7-1 in de derde set. VVU heeft dan 4 aces op rij geproduceerd en onze meiden lijken enigszins lamgeslagen. Wat Peelpush ook probeert, het gat wordt maar niet kleiner. Yannah is binnen de lijnen gekomen voor Sanne en zit er met de blokkade mooi bij op een Utrechtse omloopbal maar helaas valt haar blok bal net uit. Even later slaat ze een moeilijk serve en de te scherpe pass die hierop volgt, wordt door Mirna loeihard afgestraft. Maar het tegenstribbelen mag niet meer baten, de voorsprong die VVU aan het begin van de set opgebouwd heeft, geven ze niet meer weg. Het laatste punt van deze set is een foutserve van Loes, die met haar voeten in dat stomme net blijft haken. Het moest een keer gebeuren vandaag…

De vierde set gaat tot aan de stand van 18-17 heel erg gelijk op. Zowel Peelpush heeft goede hoop dat er een 1-3 overwinning uitrolt vandaag alswel VVU dat denkt er een beslissende 5^e set uit te slepen. Helaas komt de Meijelse machine op deze stand tot stilstand en waar onze meiden nog slechts 2 puntjes weten te scoren vanaf nu, maakt VVU het af: 25-19 en op naar de tie-break.

In deze vijfde set geeft Utrecht nog wat extra gas en lijken onze meiden de moed al op te geven. Al snel is er een gaatje van 3 tot 4 punten wat de thuis spelende ploeg niet meer weggeeft. De (mentale) batterij was leeg aan onze kant en dus gaat de winst ook in deze set naar Utrecht: 15-7.

Er had vandaag meer ingezeten maar helaas. Hopelijk heeft de kleedkamer-sessie na de wedstrijd zijn uitwerking en gaan we volgende week in de Körref een leuke pot zien tegen de volgende uitdager: Havoc D1 komt dan op bezoek. Bregje’s oude team en met slechts 3 punten verschil degene boven ons op de ranglijst. Dat belooft weer een spannende wedstrijd om de 9e plek te worden.