Na een week zonder wedstrijd, waarbij we met een kleine delegatie afreisden naar het prachtige Roermond om de mannen van Limax aan te moedigen tegen SSS, mochten we afgelopen zaterdag aantreden tegen de reserves van Sliedrecht Sport. Zoals al vaak benoemd in wedstrijdverslagen op Volleybalkrant e.d. heeft Sliedrecht nog niet de vorm te pakken die ze vorig jaar wel hadden. Uit werd het duel immers met een duidelijke 0-3 in ons voordeel beslist, maar als we de verslagen van de blauw-witte brigade mogen geloven waren wij toen slecht, is hun only way ‘up’, zijn ze nu pas compleet en willen ze graag geassocieerd worden met Noa Lang (wie wil dat nou niet?). Ondertussen is die way up wel gevonden, want ze zijn namelijk van de degradatieplek af! maar onderin blijft het natuurlijk tergend spannend, dus zullen ze die way up nog wel even door willen zetten om uiteindelijk écht veilig te zijn.
Zoals iedere wedstrijd kunnen er weer 3 punten verdiend worden in de Superdivisie en laten wij die nu net graag in eigen huis willen houden. Dat het een pittig en verhit potje zou kunnen worden hadden we op voorhand wel voorspeld, want aan ervaring geen gebrek aan Sliedrechtse zijde. Na twee goede trainingsweken mochten we dan eindelijk de eerste set gaan beginnen van deze kraker.
Bram (S/G/vdG), Brent, Jip, Tijn, Jorne, Rick en Dennis mochten het veld betreden om de punten binnen te harken voor de ‘boys in blue’, wat aan het begin helemaal niet verkeerd ging. Zowel Slie als Peelpush kon niet écht uitlopen wat resulteerde in een spannende openingsset, maar gelukkig viel dit kwartje nét onze kant op en trokken we aan het langste eind met 25-23. Lekkah!
Set twee begon in principe hetzelfde. Sliedrecht stond in de partiële standen (thanks aan Arjan voor de stats) constant een paar punten voor, maar dit keer lukte het Peelpush niet om de voorsprong terug te pakken. Met wat wissels van Johan (Martijn voor Rick, Bas voor Jip, Ruud voor Dennis en Rikus voor Bram) werd nog een verwoede poging gedaan om het tij te keren, maar helaas ging set 2 naar de blauw-witte mannen met 20-25.
Eén ding was wel duidelijk geworden; er moest wat meer vuur in het spel. En zo gezegd, zo gedaan. Martijn bleef staan voor Rick, Rikus bleef staan voor Bram, Ruud bleef staan voor Dennis en Jip mocht zijn plek in de basis weer innemen. In tegenstelling tot set 2 lukte het Peelpush dit keer wel om een voorsprong te nemen, vast te houden en ook uit te breiden. Terwijl de (onderlinge) frustraties aan Sliedrechtse zijde opliepen en het commentaar richting de scheids steeds meer werd, bleven de mannen van Peelpush relatief kalm. Met verzorgd maar fel spel werd set 3 uitgespeeld met 25-19 in het voordeel van Peelpush. 2-1!
Met dezelfde felheid moest ook set 4 worden gestart om alle punten in eigen huis kunnen houden, want tegen Slie weet je nooit hoe het loopt. Zij hebben laatst namelijk wel van koploper Taurus weten te winnen, dus een gewaarschuwd team telt voor twee. Gelukkig leken de Meijelnaren hun focus goed vast te houden tijdens set 4, want er werd al gauw een voorsprong van zo’n 4 punten opgebouwd. Waar de aanvallers de ballen binnen bleven pompen, hield Ruud het achterveld lekker schoon zodat veel rally’s in het voordeel van Peelpush werden beslist. Gedurende de set kwam er nog een dubbele wissel aan te pas, waarbij Mootje zijn debuut op de diagonaal heeft mogen maken. Lekker saffie! Aan het eind van de set stond er uiteindelijk een flinke 25-18 op het scorebord in het voordeel van Peelpush, waarbij we mogen concluderen dat de 3 punten in eigen huis blijven!
Na de wedstrijd hebben we de 3 punten (en het feit dat Jip zich dit keer wel netjes omdraaide na wederom een snoeihard killblock op de dia) goed gevierd, aangezien Dames 1 graag een keer wilde laten zien het gezelligste vrouwenteam te zijn en ons mee namen naar Eindhoven voor een avondje stappen. Uiteindelijk bleek Jip vooral ook heel de club uitgenodigd te hebben, want we kwamen daar o.a. ook Dames 2, Dames 3, Heren 2 en Heren 3 tegen. Ohja, en Rijswijk. Ohja, en Tim (van Rijswijk maar nu Sliedrecht). Veel beeldmateriaal is er gelukkig niet gemaakt, behalve door Rick want die heeft een fotoshoot met Mootje gehouden. Wat er op die foto’s staat besparen we jullie.
Volgende week spelen we uit in Utrecht tegen VVU H1! Thuis werd het een krappe 3-2 overwinning, dus we zijn wederom gewaarschuwd. Hard aan de bak deze week en knallen in UUUUUUU!
‘Eén voor allen, allen voor één!’
Man van 1.80m
