Tja… is het eerste woord wat je gebruikt wanneer iemand vraagt wat er gaande was in de wedstrijd, en aan het resultaat te zien is natuurlijk wel duidelijk waarom. Het gevecht om de 4de plaats in de competitie was aangebroken en wij begonnen de voorbereiding met zoals gewoonlijk met soep met balletjes met broodjes met beleg. VV Utrecht HS 1 was inmiddels ook binnen gekomen en hiermee begon de spanning toch een beetje op te lopen, wij wilden natuurlijk onze welverdiende 4de plek behouden en het liefst de voorsprong uitbreiden met een aantal puntjes. VV Utrecht daarentegen vond dat een minder idee en wilden ook heel graag op die toch wel hoge plek in het klassement staan. Ook ga ik nog iets bijzonders vertellen wat nog nooit gebeurd is! Dus lees vooral verder.

Rond een uur of 6 was de warming-up begonnen en stonden we heerlijk warm te worden om zo soepel mogelijk de wedstrijd te beginnen. Het begin van de 1ste set brak aan, het eerste punt was voor ons na een goede service van Rikus. Na enkele punten hadden de mannen uit Utrecht toch een kleine voorsprong van 3 punten te pakken, en zo stond het dan ook 7-11. Na een kleine bespreking in het veld gingen we weer klaarstaan voor nog een service vanuit de andere kant, hierbij begon onze comeback. De service ging vaak op en neer maar wij konden ervoor zorgen dat we op onze eigen service ook wat extra puntjes mee konden pakken. Toen het uiteindelijk 14-14 stond, vond Bas dat het nog niet klaar was met onze puntjes. Hij was in staat om 3 lekkere balletjes te serveren waardoor we op een voorsprong van 16-14 kwamen en deze 2 puntjes voorsprong nog een tijdje vasthielden tot 23-21. We zaten lekker in ons spel en met nog maar 2 puntjes te gaan dachten we dat we de set binnen gevist hadden, dit bleek helaas nog niet het geval want VV Utrecht vond dat het nog lang niet over was. De volgende punten waren een beetje te vergelijken met touwtrekken, het ging heen en weer maar mocht uiteindelijk niet baten voor ons. Met 28-30 sloten we een verloren set af en gingen we naar set 2.

Dramatisch. Eigenlijk het enige wat er over te vertellen valt. Al snel zat VV Utrecht met twee vingers in de neus op 3-10 voorsprong. Na een time-out en dubbele wissel dachten we het spel even om te draaien met een vernieuwde blik. Helaas was niet dit het geval en bleef Utrecht deze set een paar maten te groot en sloten we de set af met 15-25, oftewel dramatisch.

De 3rde set was een spiegelbeeld van de 1ste set, wij waren in het begin sterk en kregen snel een voorsprong te pakken van een paar punten. Zo vorderde de wedstrijd zich en net als in set 1 was rond de helft de voorsprong verdwenen en stonden we weer quitte. Maar toen aan het einde van de set vond nummer 12 van Utrecht het een goed idee om 6 keer te kunnen serveren. En met onze pass linie die niet lekker in hun vel zat, zag het er al gauw minder rooskleurig uit voor ons. Ik had nog beloofd om nog iets bijzonders te vertellen, het is iets wat nog niet eerder vertoond was. Maar die zaterdag toch echt gebeurd is. Het wisselbordje met nr.3 is ontmaagd. Bas kreeg de eer om Tijn de vervangen in het veld en de pass te brengen. Hiermee dus voor de eerste keer nummer 3 eruit aan het eind van de wedstrijd. Tijn heeft hierdoor maar liefst 4 punten op de bank moeten zitten, wat viel dat tegen zeg. Bas kon helaas niet de doorslag geven en we moesten alle punten meegeven richting Utrecht.

Volgende week mogen we weer afreizen richting Utrecht, IJsselstein staat op de planning. We gaan daar proberen wat puntjes mee te nemen richting Meijel, wens ons succes!

Groetjes,

Bram en zijn Peelmannetjes