Afgelopen zaterdag stonden we oog in oog met Zaanstad HS1 in de sporthal in Koog aan de Zaan. De eindstand? Een knappe 3-1 overwinning (25-14, 31-29, 21-25, 25-22) voor de knappe kosmopolitische koningen van Peelpush. Maar deze wedstrijd was méér dan alleen punten en sets.

Voorbereiding met spierpijn en motivatie

De week begon goed met de komst van Kees, onze nieuwe krachttrainer. Maandag mochten we direct aan de bak met zijn testjes om te meten hoe goed we de gewichten door het dak konden rammen. Resultaat: gekreun en halve sprongetjes op de training en vooral heel veel spierpijn.

Gelukkig zorgde Noah’s motivatiemail voor wat extra energie en verlossing van alle problemen die we hadden. Met zijn stereotyperende uitspraken en een overkill aan koffie in zijn systeem (drie, misschien vier koppen), wist hij ons volledig op scherp te zetten. Alleen deze mail zal de collectieve aura van ons team (en zeker die van Noah) naar nieuwe hoogten moeten hebben getild.

Een vliegende start

Het begin van de wedstrijd begon ideaal. Na een voorspellende opmerking tijdens de warming-up: “Ik begin wel met een ace”, wisten we meteen waar we aan toe waren. Niet alleen sloegen we de wedstrijd af met een ace, maar de voorsprong liep dankzij een geweldige openingsserie direct op tot 6-0.

Zaanstad gaf zich echter niet zomaar gewonnen en vocht zich terug naar 14-11. Maar toen kwam Rick aan serve: een ware tornado van 10 punten achter elkaar! Elke bal die de overkant van het net raakte, zorgde voor een chaotische rally waarin ons blok de overhand nam en de puntjes voor ons scoorden. Met een eindstand van 25-14 in de eerste set was de toon gezet.

Spanning in set twee

Dat Zaanstad niet van plan was om zich zonder slag of stoot gewonnen te geven, bleek al snel in de tweede set. Vanaf het begin gingen beide teams nek aan nek, met als hoogtepunt een intens moment halverwege de set. Bij een stand van 19-18 scheurde een speler van Zaanstad in snelle ommekeer om aan te vallen compleet uit zijn schoen. De actie zelf leverde geen punt op, maar zorgde wel voor een enorme commotie. Al snel werd duidelijk dat doorspelen geen optie was, en hij moest noodgedwongen het veld verlaten. De kapotte schoen werd al snel hét gesprek van de tribune.

Ondanks deze tegenslag wist Zaanstad zich in de set te herpakken. De spanning liep verder op, met scores die gelijk opgingen: van 20-20 naar 29-29. Het publiek leefde mee met elke rally, en de sfeer in de hal was om te snijden. Uiteindelijk toonden wij onze koelbloedigheid. We pakten de laatste twee punten en sleepten de set binnen met 31-29. Een overwinning die niet alleen naar meer smaakte, maar ook een unieke twist kreeg door het schoenen drama dat de hele hal in zijn greep hield.

Een keerpunt in set drie

Met het momentum van twee gewonnen sets dachten we de wedstrijd in drie sets af te maken. Helaas kreeg Zaanstad vleugels door een sterke servicereeks en kantelde het spel in hun voordeel. Ondanks een time-out en een ijzersterke reeks van Jip, die ons met een paar scherpe services terugbracht tot 15-17, kwamen we niet verder. Met een wissel van spelverdeling hoopte we dat er wat verfrissing en afwisseling in het spel kwam maar Zaandstad zette door met een indrukwekkende servicekracht en haalde de set binnen met 21-25.

De schoenmaat van Martijn en een geel slotstuk

De vierde set begon gelijk op, met beide teams die kleine voorsprongen wisten te pakken. Het publiek werd steeds fanatieker, en opvallend genoeg leek Martijn hun aandacht volledig te trekken. “Wat is je schoenmaat?” werd er geroepen vanuit de tribune. We vermoeden dat de fans van Zaanstad na het schoenincident uit set twee dachten dat ze met een gloednieuw paar schoenen voor Martijn de wedstrijd alsnog konden draaien. Helaas voor hen liet Martijn zich niet van de wijs brengen en bleef netjes serveren.

Bij 22-20 probeerde de coach van Zaanstad nog een tactische wissel in te brengen. Echter moeten de spelregels nog een doorgenomen worden want de scheidsrechter floot af omdat de speler al eerder in de set gewisseld was. Dit mag niet volgens de regels, en het team kreeg een gele kaart wegens speloponthoud. Het gaf ons precies de boost die we nodig hadden om de set en daarmee de wedstrijd af te maken. Met een eindstand van 25-22 in de vierde set gingen we dansend naar het midden van het veld.

Terug naar Meijel met 3 punten en een goed verhaal

De overwinning was binnen, de sfeer was top, en de avond vol schoenanekdotes en spannende rally’s zal nog lang bijblijven. Of Martijn daadwerkelijk een paar nieuwe schoenen cadeau krijgt van de Zaanstad-supporters blijft voorlopig een mysterie. Eén ding is zeker: Zondag gaan we weer knallen tegen Keistad in de vertrouwde Körref van Meijel. Zien we jullie daar?

‘Eén voor allen, allen voor één!’

Brum Brum