Lekker niet “hartstikke onderaan geëindigd”!

Dat was hem dan. Seizoen 2024-2025 zit erop. Het is ineens allemaal mega snel gegaan. Van nog maar een paar wedstrijden moeten naar ineens klaar zijn met het seizoen. Ja, ons doel begin dit jaar hebben wij niet helemaal gehaald. Ik zal verder niet benoemen wat dit doel geweest is, want dan benadrukken we zo het negatieve. Wat wel is gelukt, is niet als laatste eindigen. En dan hoor ik sommige denken: HOE DAN? Ja, dat vroeg een jongen in de kantine van Zwolle zich ook af: hoe dan? De dames van de podcast waarschijnlijk ook, is niet erg hoor, volgend seizoen misschien iets hogere verwachtingen hebben .

Scherven brengen geluk! (Toch, Paula?) Paula heeft er alles aan gedaan om deze wedstrijd te winnen. Zij offerde zelfs haar net gekochte fles Bacardi Razz op, om deze kapot te slaan op de parkeerplaats. (Misschien een beetje per ongeluk, maar dit is leuker voor het verhaal).

Wat heeft er dan voor gezorgd dat wij met een 0-3-winst naar huis gingen? Lag het aan ons eigen Peelpush-publiek? Lag het aan de coaching skills van Bob? Heeft het gewerkt dat Johan niet aanwezig was, waardoor we eindelijk écht durfden te volleyballen? Wie zal het zeggen? Waar ik wel van overtuigd ben, is dat de ontspannenheid in de kleedkamer vooraf aan de wedstrijd ontzettend heeft geholpen. Even gek doen, onze outfits voor aankomende zaterdag passen en een teamfoto maken. Zo konden we de wedstrijd ontspannen beginnen.

Goed, dan nu de wedstrijd zelf. In de eerste set begonnen wij zoals gewoonlijk met een achterstand. Ondertussen mogen wij ons wel kampioen noemen (toch, vader van Paula?), als het gaat om achterstaan in het begin van de set. 10-4 was de stand. Wij maakten zelf behoorlijk wat eigen foutjes, waardoor het ritme er niet lekker in kwam. Maar met een goede servicedruk stond het ineens 15-17 voor ons. Van een achterstand naar 19-25 de set pakken, best knap. De tweede set ging beter. Nu moet ik wel eerlijk zijn, we hadden de mazzel dat Zwolle bepaalde ballen niet afmaakte, maar goed, mogen wij ook eens dat gelukje hebben. 7-12 voor. 13-20 voor. Jaja, 17-25 gewonnen, wie had dat verwacht?! Derde set. 1-6 voorstaan. Het ging goed. Het ging heel goed. Okee, even tussendoor een kleine tegenvaller, want we stonden ineens weer 9-7 achter. Door onze eigen onbevangenheid, energie en boeie-ruurd-mentaliteit hebben we gewoon de set weten te pakken met 15-21 en daardoor dus de wedstrijd gewonnen met 0-3!!!

De trouwe boekjeslezers bij de thuiswedstrijden hebben het al gelezen, maar bij deze alsnog: alle vrijwilligers die ons helpen met het opbouwen van het veld voor de wedstrijd, de muziek die geregeld wordt, de clubgenoten die willen spreken tijdens de livestream, de staf, de meiden die al heel lang geblesseerd zijn en de zaken die achter de schermen geregeld moeten worden. Dank jullie wel hiervoor!

Dit was hem dan voor dit seizoen. Volgend seizoen weer mooie, inspirerende, maar vooral leuke wedstrijdverslagen!

Hajje!