“Dat was geen brievenbus, dat was een heel postvak”.

In dit wedstrijdverslag een korte terugblik op Utrecht en een uitgebreider verslag van de wedstrijd tegen Somas Activia.

Na een weekje trainen waarin we echt ons best hebben gedaan en weer geleerd hebben van elkaar, stond de wedstrijd tegen Utrecht op de planning. Weer lekker een potje thuis ballen. Elke training heeft Johan wel weer levensspreuken, slogans, uitspraken of gezegdes. Maar deze moet zeker even benoemd worden. “Dat was geen brievenbus, dat was een heel postvak”.

Als voorbereiding op de wedstrijd zijn Laura en Lieke O. alpaca’s gaan aaien. Ja, wij proberen van alles wat geluk kan brengen om een wedstrijd te winnen, lieve lezers.

Conclusie wedstrijd: 1-3 verloren. 21-15, 26-24, 17-25 en 18-25. Goed, dan nu Somas.

Set 1: 26-28
Het was een spannende eerste set. Veel mooie eigen gescoorde aanvallen. Wij speelden dit keer als team MET elkaar en niet tegen onszelf.

Set 2: 25-19
We begonnen met 6-7 achter, maar met een prachtige hakbal van Loes, gecombineerd met een eenmansblok van Lieke, werd het 7-7. Wij liepen redelijk gelijk op, maar stonden toen ineens 15-12 achter. 19-14 achter. De achterstand kwam vooral doordat we de pass niet onder controle hadden. 22-17 achter. Het ging erg moeilijk worden, maar het was zeker niet onmogelijk. Juul C. kwam er nog even in. Toch helaas 25-19 verloren. Het lukte toch niet om risico te nemen in de aanval. Maar goed, derde set moest het kwartje weer onze kant op vallen.

Set 3: 24-26
Fenne kwam erin en scoorde gelijk het eerste punt via de handjes. Om en om werden er punten gemaakt. Stand 8-8. Oh oh, 13-9 achter. Door een net niet verdedigd balletje van Somas werd het 13-10. Om en om wat mooie punten maken, soms een slordigheidje, maar een paar keer knipperen met je ogen en het was 18-18. En daar kwam het kantelpunt, 20-21 voor. Nog even een geel kaartje voor de coach van Somas. Ah ja, heb je wel eens. Nieuwe stand: 24-24. En dan toch zelf afgemaakt 24-26. Dit is best een unicum voor ons. Met een paar punten achterstand toch de set weten te pakken.

Set 4: 17-25.
In de vierde set kregen wij vleugels. Niet per se door de Red Bull, maar wel door de 4 dextro’s, toch Nien? Bij Somas lukte het even allemaal niet meer. Misschien kwam het door het aantal zieken en geblesseerden? . In ieder geval wel een keer fijn voor ons dat wij eens een set spelen met een voorsprong van 7-1. Wij weten namelijk maar al te goed hoe het voelt om dit in ons nadeel te hebben. 19-10, hallo, mogen we hier even bij stilstaan? Dit hebben wij als team niet veel meegemaakt. We hebben als team met elkaar gevochten. Vaak hebben we als verbeterpunt meer communiceren met elkaar. En of we dat deze keer gedaan hebben. Lieke Z., je hebt fijn iedereen erbij gehouden. Nina, complimenten voor je positiviteit. Lieke O., dikke complimenten voor alle ballen die “net wat te scherp” gepast werden of ergens achterin het veld, maar waar toch nog een set uit kwam. De bank heeft top aangemoedigd! En eindelijk was het positieve handjesklappen van Bob een keer gepast.

Hajje