Hyundai Peter Janssen Stravoc D1-uit. Vooraf gezien nooit een makkelijke pot. Om het een derby te noemen is de afstand tussen Meijel en Stramproy waarschijnlijk net te ver, maar deze omschrijving komt toch wel in de buurt.
Omdat Loes eerder op de dag met Dames1 mee naar Arnhem was geweest en het maar de vraag was of ze op tijd voor deze wedstrijd zou zijn (en wellicht helemaal kapot zou zijn gespeeld?), was Suus van Dames3 meegegaan uit voorzorg omdat we nu niet echt heel erg ruim in de midden speelsters zitten. Renske is nog steeds herstellende van een schouderblessure dus was het een geschenk dat de vinger blessure van Wies, opgelopen op de training, erg meeviel. Zij kon volle bak aan de slag om het Stravoc vanaf de buitenkant lastig te maken vandaag.
Aangezien ikzelf pas een paar minuten later in de zaal was, kan ik niet vanaf het begin verslag doen van de eerste set. Een paar minuten later (!), maar het scorebord gaf al 4-14 aan. Waar ik dacht dat de tellers een bordje foutief hadden omgeslagen, bleek al snel dat Peelpush inderdaad een mega-voorsprong hadden genomen. De punten werden zo snel bijgeschreven dat dat ik amper tijd had om notities te maken. Gelukkig viel deze set zich in één woord samen te vatten: servicedruk. Binnen no-time was het 6-25.
Al snel in de tweede set leek het of onze meiden van plan waren nog zo’n monsterscore neer te gaan zetten want de druk op de pass lijn van Stravoc was vanaf het begin heel hoog. Bij 7-16 was de coach van Stravoc al door zijn time outs heen en restte er niets anders dan lijdzaam toezien hoe Peelpush een eenvoudige 11-25 afdwong.
De derde set leek lang (nou ja, lang..) een kopie van de tweede set te worden. We schrijven de eerste time out van de thuisploeg bij een stand van 6-13. Maar dan, net als we op de tribune concluderen dat diegene die de shirts moet wassen deze week een makkie heeft omdat ze amper bezweet zijn, begint het bij Peelpush wat te rommelen en lijkt Stravoc een beetje greep op de wedstrijd te krijgen. Angelique besluit bij 11-16 haar meiden even naar de kant te halen maar dat mocht niet baten. Mede door een sterk blok komt Stravoc als eerste bij de big points aan. Op 21-19 wisselt Angelique Juul nog wel voor Sil, maar uiteindelijk kan zij het tij ook niet meer keren en gaat de derde set verrassend naar Stravoc met 25-23. Onze meiden hebben het zich deze set vooral zelf moeilijk gemaakt maar Stravoc heeft, zeker tegen het einde van de set, toch ook wel een degelijk potje volleybal laten zien.
In de vierde set was het dus tijd om even iets recht te zetten. Als Wies op 4-7 begint met serveren, drijft ze het team en coach van Stravoc tot wanhoop: 2 time outs en 2 wissels later heeft ze een serie van 11 heel lastige services afgeleverd en de stand naar 5-17 gebracht. Als Stravoc dan eindelijk ook mag serveren, beland deze meteen in het net. Daarna werd het niet meer spannend en sloten onze meiden de wedstrijd in stijl af met een kill-blok: 8-25
Vier punten gaan dus mee naar Meijel en er kon weer getokt worden ! Zelf vatten de meiden deze zege samen op Instagram en Facebook met #peelpoezenzijnniettetemmen en #8minutensetje. De gedeeld eerste plaats wordt ingeruild voor een eenzame plaats bovenaan de ranglijst; in ieder geval tot volgende week als om 18.00 uur de thuiswedstrijd tegen VC Wik Groot Ammers D1 op het programma staat.
Hyundai Peter Janssen Stravoc D1-uit. Achteraf gezien een easy win !