Zondag 15 december – Sliedrecht DS 1
Deze week is er op trainen niet veel spannends gebeurd. Dat mag ook wel een keer. Op maandag even kort de wedstrijd geanalyseerd. Conclusie: achteraf was het toch niet zo rommelig als we dachten. Dinsdag, donderdag en vrijdag getraind. Zondag stond de wedstrijd tegen Sliedrecht op de planning. We hadden in ieder geval een leuk vooruitzicht. Na de wedstrijd, Sinter-kerst-en-nieuw-pasen vieren met het dobbel-cadeautjesspel. Eerst maar eens een leuk potje spelen en hopelijk met winst naar huis gaan.

Goed, op tijd gestart met de wedstrijd. Na een applaus voor onze ballenkinderen en de scheidsrechters, klonk het eerste fluitsignaal. We hadden een duidelijk plan. (We gaan natuurlijk niet vertellen wat 😉). Tja, plan een 9, uitvoering een 6. Ondanks dat we de eerste set nipt verloren met 27-19, waren we gebrand om de tweede set wel te pakken. De pass lag deze wedstrijd aan onze kant wel goed (dank Arjan voor de mooie statistieken). Alleen aanvallend kwamen we totaal niet tot ons recht. Lange reallys maakten we niet af. Wanneer we het heft in eigen handen konden nemen, serveerden we fout… ja, dan maakten we het onszelf ook niet makkelijk. De tweede set resulteerde dan ook in een slappe 15-25.
De derde set helaas weer net niet, met 22-25 verloren. Tja, balen, zeker omdat we niet op onze 100% kunnen hebben gespeeld. Goed de zure nasmaak maar wegspoelen met een biertje bij de Heere van Meijel. Ons Sinter-kerst-en-nieuw-Pasen-cadeautjesspel samen met een diner stond gepland. Het was een avond vol gezelligheid, suffe doorgeefmomenten, grappen en grollen, maar vooral met veel gezelligheid. Bob werd voor het eerst fel (tijdens het cadeautjesspel). En iedereen is naar huis gegaan met 2 cadeaus en een zolder cadeau. Sommige zelfs met 3 zoldercadeaus 😜. PS: een sterretje (wat je afsteekt met oud en nieuw) heet in het Limburgs een ‘sterrenflikker’. #weer wat nieuws geleerd

Donderdag 19 december – Apollo DS 1
Ja, er stond weer een doordeweekse wedstrijd op de planning. Deze keer mochten we naar Borne. Met z’n allen in de 2 busjes. En ja hoe zitten we er dan bij? Een aantal liggen te tukken, sommige zijn druk aan de studie, een spelletje doen of gewoon de oogjes dicht. Je moet wat hè.
Conclusie van de wedstrijd. Wij moeten op 120% volleyballen gedurende de hele wedstrijd, Apollo kan af en toe wat minder gas geven om ons toch de baas te blijven. Setstanden waren: 17-25, 25-23, 21-25 en 25-15. Het is zeker niet leuk om te moeten schrijven dat we weer verloren hebben. Maar de positieve woorden van Johan achteraf in de kleedkamer zijn zeker bijgebleven. Wij volleyballen vaak op automatische piloot. Hebben wij een opdracht om rechtdoor te serveren, lopen wij automatisch naar onze vast serveerplek toe, krijgen wij een opdracht om de bal ergens kort te tippen, drukken we de bal weer achterin het veld omdat dat vertrouwder voelt (of andersom). Op trainen serveren wij altijd volle bak en in de wedstrijden gaat deze druk eraf en hopen we maar dat we niet fout serveren. Apollo is hierin gewoon beter. Dan is het ook eerlijk dat zij de wedstrijd winnen. Complimenten meiden, jullie hebben gewoon goed gespeeld.

Zaterdag 21 december – VV Utrecht DS1
Na het verlies van donderdag, waren we vrijdag vrij van trainen. De week heeft er fysiek wel even ingehakt. Veel wedstrijden in een korte tijd, krachttraining erbij en ook gewoon last van de winterdip… De zon had ook al een tijdje niet geschenen in Limburg.
Voor de wedstrijd nog een kleine analyse en het tactische plan benoemd. We waren er klaar voor!

(Even een kleine sidenote. Normaliter worden de wedstrijdverslagen altijd geschreven met de video van de wedstrijd ernaast. Deze keer geen beeld… ‘Voor vragen neem contact op met onze manager’, dus even graven in het geheugen.) Dankjewel nog heren van heren 1, voor de moeite en tijd die jullie in de voorbereiding hebben gestoken om het videobeeld te voorzien van live verslag.

Set 1 liep helemaal volgens plan. Goede servicedruk, felheid in de aanval en controle in de pas. Ondanks dat niet iedereen lekker in de wedstrijd zat, werkten we wel als team samen. Set 1: 25-21. Goed, nu doorpakken in set 2. Ook dat ging goed. Het was zeker wel spannend. De setstanden liepen gelijk op. Maar zoals al eerder beschreven in wedstrijdverslagen, wij moeten echt op onze top spelen om de wedstrijden de kunnen winnen. Gelukkig deden wij dit ook en pakten we de tweede set ook met 25-23. Toen de beruchte derde set. Altijd lastig. Volleybal is zo’n fijn mentaal spelletje… Wat in de eerste twee sets goed ging, ging in de laatste 3 sets totaal niet. Utrecht ging ook beter spelen; daar mogen zij ook de credits voor krijgen. Maar waar wij ineens last van kregen…. ik heb geen idee. Slordigheden kwamen ineens om de hoek kijken, onze service werd matig, de gretigheid naar de bal verloor en het vuur verdween. Tja en dan is het balen…. 3-2 verloren….

Het is vooral balen dat wij in de laatste drie sets niet meer lieten zien wat wij ervoor wel goed deden. Het is wat het is. Tranen drogen en weer doorgaan. In deze tweede helft van het jaar hebben we niet alleen veel geleerd over onszelf, maar ook waardevolle lessen opgedaan van onze tegenstanders. Het was een uitdagende periode waarin we hebben ontdekt waar onze eigen zwakke plekken liggen en hoe we deze kunnen verbeteren. Deze inzichten zijn cruciaal voor onze groei als team en zullen ons helpen om sterker terug te komen in de tweede helft van het seizoen.

We willen onze oprechte dank uitspreken aan al onze vrijwilligers, supporters, ouders en sponsoren. Jullie hebben ons door dik en dun gesteund, en jullie enthousiasme heeft ons gemotiveerd tijdens de eerste helft van het seizoen, om ons beste spel te leveren. Daarbij willen wij als dames 1 iedereen hele fijne feestdagen wensen en een gelukkig en gezond 2025!

Hajje! 👋🏼