Wanneer je….

Wanneer je drie speelsters (Juul Knapen, Laura en Femke) in één team stopt en dan het spelletje ‘apentennis’ (voor de buitenlanders onder ons, gewoon tennis met 1 bal, 1 keer spelen en dan doordraaien) gaat doen waarbij ze moeten verdedigen, kun je zelf al bedenken hoe goed dit gaat. Laatste geworden dus. Gezellig was het wel!

Wanneer je de vader van Pim zijn gang laat gaan en de revalidatie van zijn eigen dochter op zich laat nemen, heb je binnen een week weer een fitte speelster. En afgemat dat ze werd…. Balletjes gooien en vangen, krachttraining, ladderwerk en zeuren? Ik dacht het niet!
Bedankt papa van Pim! Nu hebben we tenminste weer een diagonaal terug.

Wanneer je in de supermarkt in Limburg een gewone taart wilt kopen, ben je hier op het verkeerde adres. Naast dat ze in de frietkraam (oftewel snackbar) alleen maar friet verkopen en geen patat, verkopen ze in supermarkten alleen maar vlaaien. Een gewone slagroomtaart? Nee, daar doen ze hier niet aan. En pas op, een vlaai mag je nooit een taart noemen…

Wanneer we Lette haar gang laten gaan, slaat ze gelijk om zich heen. Ze heeft Lieke Oomen tijdens de blokkering een blauw oog geslagen. Lette als je de volgende keer geen ballen krijgt op het midden, kun je er ook om vragen hoor. Gelijk gaan slaan is niet de juiste manier 😉

Zo, dan zullen we het nu even over de wedstrijd hebben. In de eerste set begonnen we al met een kleine achterstand. De dames van Sliedrecht hadden ons goed onder druk gezet met hun serve, waardoor we aanvallend niet konden leveren. We hebben wat series tegen gehad, maar maakten zelf ook weer wat punten achter elkaar. Zodra we bij de 20 punten in de buurt kwamen, wisten we het zelf niet op het juiste moment af te maken. Helaas 25-18 verloren. De start van de tweede set begon met een prachtige service van Renske. Om en om werden er punten gescoord. 14-14. 14-17 voor ons. 16-21 voor ons. En toen werd het 21-21. Maar met een mooie laatste pipe aanval van Paula konden we deze set pakken en werd het 26-24. Oh ja, en dan even het hoofdstuk: scheidsrechter….vooral de tweede. Wij zijn nog nooit zo vaak afgefloten voor net-fout maken. Elk haartje, elk zuchtje wind werd afgefloten. En dan hoor ik u denken, dan zal ze daar in het algemeen wel heel goed op letten. Nee, helaas, ze vond ons net wat stommer dan de tegenstander. Wij zijn als team best bereid om te laten zien dat we echt niet zo vaak netfout maken, misschien onder het genot van een puntje vlaai? PS: natuurlijk hebben we heel veel respect voor de scheidsrechters, zij staan er ook maar in hun vrije tijd, maar goed klagen doet iedereen toch wel eens?
De derde set resulteerde in een setstand van 25-16 en de vierde set 25-18. Nee helaas het zat er niet in. Toen we afgelopen maandag de wedstrijd kort evalueerden, kwam er eigenlijk weinig uit. Ja eigen slordigheden, net niet op tijd afgemaakt en over het algemeen een ‘mwaah’ gevoel. Deze maar weer vergeten en op naar zondag tegen Sudosa-Desto. We spelen dan thuis in ons eigen vertrouwde halletje. Al onze sponsoren zijn uitgenodigd, dus het belooft een gezellige boel te worden.

PS: Juul is nog steeds single, ondanks de hordes aan aanmeldingen.

Hajje! 👋🏼