Afgelopen zaterdag mocht het knapste team uit de topdivisie afreizen naar Tilburg, beter bekend als Tilly (zonder T). Hier mochten we voor de laatste keer dit seizoen onze wedstrijdpakjes aantrekken. Volley Tilburg is reeds kampioen, en Peelpush staat muurvast op de vijfde plek. Er stond dus niets meer op het spel, behalve dan de eer. Want winnen van de kersverse kampioen, wie wil dat nou niet!?
Hoewel de sporthal van Tilburg groter is dan de bebouwde kom van Meijel, en de helft van de velden niet eens gebruikt werd, wist de zaalplanning het toch voor elkaar te krijgen om onze wedstrijd op tijd te laten beginnen. Iets later dan gepland begonnen we dan toch aan de warming-up. Helaas was Jip nog altijd niet volledig inzetbaar. Alleen al van de gedachte aan 5x in de week trainen op Papendal krijgt hij pijn aan zijn knie. Verder was Johan bij de wedstrijd van Dames 1, en was Christof er ook niet bij. Sjoerd was vandaag dus de coach, assistent coach, manager en data-analist (kan ook alles die man).
De eerste set begonnen we met Bram, Bram, Tijn, Bas, Jorne, Rick en Ruud in het veld. We startten echter veel te afwachtend en niet scherp aan de wedstrijd. Veel redelijk makkelijke ballen die via de netrand vielen en toch niet tot een goede kans gemaakt werden, een hoge foutenlast, en Bram die harder tegen de scheidsrechtersstoel sloeg dan tegen de bal. Coach Sjoerd was dan ook snel genoodzaakt om een Time out aan te vragen. Helaas kregen we het niet meer omgedraaid en verloren we de eerste set met 25-17
In de tweede set voerde Tilburg enkele wissels door, maar begonnen wij ook veel beter te spelen. We wisten meer servedruk te leggen, waardoor het spel van Tilburg voorspelbaarder werd en we de aanvallen ook makkelijker konden pareren. Al snel stonden we op een voorsprong. Tilburg voerde nog wat wissels door, maar dat mocht niet meer baten, de tweede set werd gewonnen met 25-20. De derde set kende een vergelijkbaar verloop, deze wonnen we met 25-22.
In de vierde set was Tilburg wakker geschud en werd hun spel een stuk beter. Ons eigen niveau zakte terug, en daardoor keken we al snel tegen een forse achterstand aan van 20-14. Toen kwam ons servicekanon Tijn van de Grift aan serve, en die wilde duidelijk snel aan het bier en had geen zin in een verlenging. Hij bracht ons terug in de wedstrijd naar 20-20, en even later stond het zelfs 23-23. Helaas zorgden enkele foutserves ervoor dat we de set niet konden winnen.
Wel was er nog een erg bijzonder moment aan het eind van de vierde set. Er kwam namelijk een publiekswissel aan de kant van Volley Tilburg voor de kortste volleybal-break in de historie van het volleybal. Middenaanvaller Tim Swaan nam namelijk afscheid van het volleybalveld…. om er 2 minuten later weer in te staan aan het begin van de vijfde set. Ook namen in deze set nog een stuk of 15 andere spelers van Tilburg afscheid. De ene publiekswissel volgde de andere op. ook was er bij een stand van 13-13 nog een speciale publiekswissel voor middenaanvaller Tim Swaan, welke nu echt stopte met volleybal. De scheids hield het ook niet meer bij en gaf maar een gele kaart. De slotfase van deze set was ontzettend spannend. Beide ploegen wilden het laatste potje winnend afsluiten. Een service van Tilburg werd totaal niet door Bas aangeraakt wat men kon opmaken uit zijn overtuigende manier van juichen. Ook kwam middenaanvaller Tim Swaan weer in het veld. Snapt u het nog? Uiteindelijk trokken de mannen uit Meijel aan het langste eind en wonnen we de vijfde set, en dus de wedstrijd, met 20-18(!).
Tevens was dit de laatste wedstrijd van onze Guus. Hij gaat volgend jaar slimme dingen doen in Maastricht en zal helaas niet meer bij ons zijn. Heel veel succes en bedankt Guus!
Onze rangers hadden zich snel omgekleed om de Meijelse Jungle in te duiken en het seizoen af te sluiten op het jaarlijkse eindfeest. Jip werd echter behoorlijk voor aap gezet, met een prachtig apen pakje. Jip dacht dat dit een broodje aap was, maar al snel kwam de aap uit de mouw en mocht hij verkleed als aap door de sporthal rennen, achtervolgd door de rangers.
We kunnen terugkijken op een prachtig seizoen waarin we op een mooie 5e plek in de topdivisie zijn geeindigd. Op naar volgend seizoen waarin we iedereen weer hopen te verwelkomen in De Korref.
‘Eén voor allen, allen voor één!’
El Capitan
