De wedstrijd van onze meiden tegen Volley Tilburg stond al gepland om 14.00 uur. Met het ijzeren regime van onze coach Angelique betekent dit voor enkelen al om 11.00 uur in de auto zitten. Net wakker, net boterham achter de kiezen en dan al op weg naar de mooie Topsporthal T-Kwadraat te Tilburg.
Angelique was er in ieder geval niet gerust op met die vroege aanvangstijd. Tilburg is dan wel rode-lantaarn drager, zij wisten 2 weken geleden thuis toch maar mooi een set mee te pakken tegen het sterke Next Volley Dordrecht. Volle focus vereist vanaf het eerste moment dus.
Zonder Lynn en zonder Maud (ATV-dagje) begon het inslaan. Net als vorige week ging het er gelijk vol op, maar ja zoals de wijze mannen op de tribune zeiden: ‘met inslaan win je geen wedstrijd’.
Wie trouwens ook een ATV-dag had was de 2e arbiter, die was niet komen opdagen. Gelukkig was de waarnemer van de Nevobo zo aardig om de fluit ter hand te nemen en deze deed dat niet onaardig. Onder zijn toeziend oog startte Peelpush voortvarend. Sil wist de stand naar 4-0 te serveren. Servicegeweld over en weer want Tilburg wist op 4-1 een ace te scoren, Mirna serveerde een ace op 8-4. Peelpush bleef controleren en een mooie pipe van Juul bracht ons op 14-7, een comfortabele voorsprong. Met een foutservice van Sil en een ace van Tilburg (zeer scherp serverend op Juul) kwam Tilburg nog terug tot 15-10.
Korte tijd later was het echter weer 20-11. Vervolgens slaagde Tilburg er vanwege paas- en aanvalsfouten aan onze zijde en 2 goede tikballen terug te komen tot 22-18. Op tijd wakker geworden verzilverde ons 6-tal echter gelukkig de set met 25-18.
De 2e set bleef Lieke staan om wat wedstrijdminuten te vergaren. Een ace van Tilburg op 2-2 bracht hun kort een voorsprong maar die was van korte duur. Mede dankzij wat misverstanden in de verdediging bij Tilburg (óf men liep elkaar in de weg óf ballen werden niet gepakt) konden we uitlopen naar 12-5.
De snaarstrakke serve van Loes scheerde over het net en bracht ons het 13e punt. De marge van 10 punten kwam op het bord toen Ayla de libero onder vuur nam en de stand op 16-6 bracht. Spannend werd het toen een opa en een oma blijkbaar niet wilden omlopen en dus maar door de zaal naar de achterste 3 velden wilden lopen. Doodgemoedereerd liepen ze langs de Tilburgse bank, voorbij aan de 2e scheids, langs de Meijelse bank om vervolgens de zaal weer te verlaten. De mensen op de tribune lagen in een deuk, maar zelf hadden ze niets in de gaten. Op 20-8 werd een gooibal van Loes niet afgefloten, maar volgens de geleerden op de tribune was het te kwalificeren als een ‘Peel-power-push’ en dat mag. In net 15 minuten ging de set vervolgens met 25-10 naar de Meijelse meiden.
De 3e set hielden we het niveau vast en liepen we uit naar een 5-0 voorsprong. Tilburg kwam aanvallend door wat wissels nu ook beter uit de verf, met name op de 3 meter. Veel risico maar wel effectief, hiermee de stand op 5-4 brengend. Angelique bleef de dames scherp coachen en haar uitroep ‘en nu vol’ was tot op de tribune te horen. Zoals iedereen onderhand weet luisteren de dames goed naar hun ‘volleybal-moeder’ en werd er ook hard geslagen. De 11-5 van Mirna was alsof deze uit een Kalasjnikov geschoten werd, zo hard. Haar service op 10-5 eveneens. In het restant van de set werd de omloop opeens populair en zeilde de ene na de andere setup van Sil naar de omlopende middenaanvalsters die doorlopend scoorden, Loes zelfs 3x achter elkaar. Vanaf 18-13 liepen we vervolgens uit naar 25-14. Vier lekkere punten konden alvast bijgeschreven worden, waardoor de koppositie behouden bleef. Nu dat laatste punt ook nog pakken.
Guusje loste de moegestreden Lieke af en Lindy kwam voor Ayla in het veld. In deze 4e set gaf Tilburg gelijk 2 punten onnodig weg door miscommunicatie. Sanne bracht met een mooi geslagen bal de marge met 8-3 op 5 punten. Lindy had een prachtige save op 11-5 maar helaas konden de aanvallers het niet afmaken. Toch liepen we uit naar 15-6 en dan zou de set gespeeld moeten zijn. Tilburg gaf zich echter nog niet gewonnen en kwam terug tot 16-12, waarop Angelique gedurende de genomen time-out even orde op zaken stelde. Een ace van Loes bracht ons op 23-15, even later kon de 2e scheids een voor Tilburg onhaalbare bal vangen en was het 25-15.
Al met al een soevereine zege voor onze dames, met alle respect voor de Tilburgse meiden die er echt voor geknokt hebben. Ook een wedstrijd zonder enige discussie met het arbitrale duo dat het voortreffelijk deed (misschien door de Meijelse druiven die de 2e scheids af en toe kwam ‘schoepen’ haha). Vervolgens was het afwachten wat de concurrentie zou doen. Via Instagram (waar zouden we zijn zonder social media) vernamen we dat Meerkerk met 2-0 voor stond, Dordrecht hoefde pas later op de avond aan te treden in ‘Oost-West-Middel-beers’ tegen ODI. Op de weg naar huis hoorden we dat Utrecht een setje gepakt had van Meerkerk, ’s avonds ontplofte de app toen bleek dat ODI een 5e set had afgedwongen tegen Dordrecht maar helaas 2 matchpunten niet wist te verzilveren. Toch dank aan Roel en zijn meiden !
De stand is nu 1) Peelpush 16-64, 2) Dordrecht 16-61 en 3) Meerkerk 14-55. De komende weken komt Meerkerk twee keer in actie, uit tegen ODI en de inhaalwedstrijd uit tegen Tilburg. Als ze in straight sets winnen dan kunnen ze ons voorbij op de ranglijst. Zelf hoeven de dames van Peelpush pas weer in maart (!) en wel 7 maart thuis tegen Somas Activia. Het gaat een spannende ontknoping worden !
Door Frank Severens
