Onze woordenschat (of ja vooral die van Johan) is weer vergroot met het woordje ‘yusu’ wat Laura tijdens de nabespreking van de wedstrijd ‘subtiel’ door de zaal schreeuwde. Verder tekende Johan nog even 7 spelers in het veld van Dynamo tijdens de voorbespreking en kwam Jack erachter dat de midden-mensen gewoon bovenhands mogen setten binnen de 3.
Zondag is bij Peelpush eigenlijk gewoon Chinese tomatensoepdag. Tenminste… als het aan Lieke Zuidervaart ligt. Geen standaard tomatensoep vandaag, maar een culinair uitstapje. Dat betekent één ding: of voortaan altijd Chinese tomatensoep, óf Lieke krijgt de functie ‘Soepcoördinator’ erbij.
In het kleedlokaal nog even wat serieuze tactiek van Johan: “Ze gaan waarschijnlijk zo en zo spelen… maar misschien ook helemaal niet.” Dankjewel coach! Eindconclusie: kop op, veld in, plezier maken, focus aan en gáán.
Ik moest het van Juul K. positief houden, dus ik zal er niet teveel over zeggen. Maaaar zij dacht dat ze zondag wel even een wedstrijd kon spelen nadat ze door haar rug was gegaan. Ik kan jullie vertellen dat dit dus niet het geval was en ze maar wat aan het huppelen was tijdens de warming-up, helaas nog een speler minder..
Verder leek het er tijdens de warming-up op dat we meteen in een soort mini-Solar-weekend werden gegooid. Het publiek keek even rond, zijn we nog wel in de sporthal of staan we in het episch centrum van Pim & Laura’s hitlijst? Voor sommigen was het vermoedelijk bijna epilepsie-opwekkend, maar hé, niemand die stil kon blijven staan dat is een ding dat zeker was! Warm waren we in ieder geval, misschien niet van de warming-up maar wel van het dansen (of uhmm… stampen).
Set 1 moesten we even inkomen. Dynamo serveerde hard, gericht, en onze pass was nog niet waar die moest zijn (bij Lieke O), maar het oplossendvermogen zat er wel al in. De felheid kwam pas later op gang. 25-15, snel vergeten en door.
Set nummero 2. Achter de feiten aanlopen zonder dat gevoel te hebben, dat is een kunst. Maar we deden het. We gingen voor elke bal, afspraken scherp, vuur in de ogen en het publiek als achtste man. Punt na punt knalden we terug. Mooie service-series, met dank aan Laura, en verdediging waar je u tegen zegt. 25-23 voor Peelpush. Dat smaakte beter dan de soep!
Set 3, the comeback queens zijn er weer. We begonnen lekker, maar op het scorebord stond ineens 13-6 voor Dynamo. Kleine details. Want met dit publiek, slimme tikjes, keiharde klappen, service-series (van Noa en Lette) en een flinke portie vechtlust trokken we alles recht. Van 21-20 achter naar 25-23 winst. Over Dynamo heen gevlogen, letterlijk én figuurlijk. En onze Fleur heeft deze set ook nog eens haar debuutje mogen maken, en dat nog wel op de diagonaal 🫣, trots!!
Alsjeblieft geen Apollo-taferelen graag, set 4 is aangebroken… We wilden geen vijfsetter. Klaar. Ook al stond het 8-5 voor Dynamo, we bleven scherp. Vanaf 10-10 ging de Peelpush-trein rijden en die stopte niet meer. 20-14 werd 25-18, met Mieke, ingevallen voor Renske, in absolute topvorm. Mooie klappen, volle overtuiging en een soepele service-serie om het af te maken. Niet voor niets speelster van de wedstrijd! Dynamo zelf raakte wat in paniek: “Touché! In! Uit! Of… nouja iets!” Maar als je de bal zelf het laatst raakt en hij valt drie meter naast ons… dan is het antwoord vrij simpel. De scheidsrechters bleven gelukkig koel, en liet zich niet gek maken door Supercup winnaar Draisma Dynamo. De winst is voor ons! En de blijdschap was van onze gezichten af te lezen!!! WOEEEHOEEE!!! BOOYAH!
Dank aan iedereen op de tribune!
Dames 2, Dames 3, ouders, vrienden, kennissen, sponsoren, opa’s, oma’s… En de mannen van Bevo Handbal! Jullie energie was goud waard. Op naar de volgende!
Ajuuu 👋🏻
